“อาจ” กับ “จะ”
นั้นเป็นภาษาไทยและมีใช้ในร่างกฎหมายอยู่มาก
หากพิจารณาอย่างผิวเผิน
ทั้งสองคำนี้มีความหมายใกล้เคียงกันมาก โดยหมายถึงเรื่องที่ไม่แน่นอนในอนาคต
แต่หากพิจารณาตามความหมายที่ให้ไว้ในพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 แล้ว
ปรากฏดังนี้
“จะ” เป็นคำช่วยกริยาบอกอนาคต
เช่น จะไป จะอยู่.
“อาจ”
เป็นคำช่วยกริยาบอกความคาดคะเน เช่น พรุ่งนี้เขาอาจมาประชุมได้
หรือใช้แสดงว่าสิ่งหนึ่งใช้แทนอีกสิ่งหนึ่งได้ เช่น เมื่อไม่มีกะทิก็อาจใช้นมสดได้.
ดังนั้น
การใช้คำว่า “อาจ” หรือ “จะ” จึงขึ้นอยู่กับบริบทของการใช้ตามนัยข้างต้น มิใช่คำที่ใช้แทนกันหรือใช้คำหนึ่งเป็นสร้อยของอีกคำหนึ่ง
(อาจจะ) ดังที่ใช้กันต่อ ๆ กันมา
วันนี้คงมีสั้น
ๆ เพียงเท่านี้ เพราะจะไปประชุม. แต่ถ้าฝนยังตกหนักอยู่อาจไม่ไปประชุม. เห็นความแตกต่างไหม.
ข้อมูลอ้างอิง
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน
พ.ศ. 2554
[1]กรรมการร่างกฎหมายประจำ
(นักกฎหมายกฤษฎีกาทรงคุณวุฒิ) สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา (2558) อนึ่ง
บทความนี้เป็นความเห็นทางวิชาการของผู้เขียน
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกาไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น